wtorek, 28 października 2008

Najbardziej ekscytujący zawodnicy UFC - statystycznie

Kolejny wpis z cyklu statystyk UFC :)

Tym razem na tapete wziąłem bonusy za nokaut, poddanie i walkę. Zainspirowały mnie do tego słowa Joe Rogana podczas gali UFC 89 mówiące o Paul'u Taylo'rze po walce z Chrisem Lytle'em jako zdobywcy 3 bonusa za Fight of the night (co prawda każdą z nich przegrał, ale pokaźny bonus dostał).

Zacząłem się zastanawiać który z zawodników ma najpiękniejsze poddania, który ma najbardziej efektowne nokauty, kto jest najlepszym pod tym względem zawodnikiem...

Po podsumowaniu wszelkich bonusów odkąd trafiały do oficjalnych wiadomości wyszło co następuje:

  • Bonusy są uwzględniane od UFC 70 włączenie + gale Fight Night na których to zostały przysnane bonusy i je podane do publicznej wiadomości.

  • UFC 73 - brak wiadomości o oficjalnych bonusach

  • UFC 76 - brak bonusu za nokaut

  • Żaden zadwodnik nie miał nigdy 2 lub więcej bonusów za nokaut

  • Żaden zawodnik nie miał 2 bonusów za poddanie

  • Żaden zawodnik nie miał 4 lub więcej bonusów za poddanie


Najefektowniejsze poddania ma :




Demian Maia - 3 razy Submission of the night bonus, czyli we wszystkich jego walkach w oktagonie (UFC 77,UFC 83,UFC 87)













Najciekawsze walki dostarczają nam:






Tyson Griffin - 3 bonusy



















Thiago Tavares - 3 bonusy
















Paul Taylor - 3 bonusy


Chris Lytle
- 2 bonusy, posiada także 1 bonus za Nokaut










Zatem najciekawsze walki się już odbyły z tymi zadownikami, odpowiednio

w wadze lekiej :
Thiago Tavares vs Tyson Griffin na UFC 76 - zwycięzca Tyson Griffin

w wadze półśredniej:
Paul Taylor vs Chris Lytle na UFC 89 - zwycięzca Chris Lytle



Najbardziej wszechstronni.



KO + SUB + FIGHT bonusy zdobyli:


Anderson Silva
Marcus Davis
Wilson Gouveia


(jedyny możliwy Wilson vs Anderson)

KO + SUB bonusy zdobyli:

Jason MacDonald
Ed Herman


(obaj walczyli na gali UFC - The Final Chapter, MacDonald zwyciężył poprzez duszenie trójkątne)

SUB + FIGHT zdobyli:

Nate Diaz
Dustin Hazelett
Georges St. Pierre
Forrest Griffin

(tu jedyny możliwy pojedynek Georges'a z Dustinem w przyszłości)


KO + FIGHT zdobyli:


Chris Lytle
Thiago Alves
Chris Leben
Quinton Jackson
Wanderlei Silva

Gabriel Gonzaga


(z tej paczuszki Alves walczył z Lytlem na gali UFC 78 - Alves wygrał przez TKO (doktor zatrzymał, spowodowane rozcięciem),
Jackson będzie z Silvą po raz trzeci, a pierwszy w UFC na gali 27 grudnia 2008, 2 dotychczasowe wygrał Wanderlei)

poniedziałek, 27 października 2008

Najlepsi mistrzowie Ultimate Fighting Championship

Nie zastanawiam się w tym w wpisie na temat, który z aktualnych bądź byłych mistrzów jest najlepszym P4P (pound for pound/ "funt w funt czyli na nasze kilogram w kilogram" :) ) zawodnikiem. Jest to moja subiektywna ocena najbardziej dominujących mistrzów jakie UFC miało lub ma.


Waga ciężka (206-265 funtów):

Randy Couture - trzykrotny mistrz wagi ciężkiej, 3 razy uzyskał tytuł (Maurice Smith, Kevin Randleman, Tim Sylvia), 3 razy z sukcesem obronił (Pedro Rizzo, Pedro Rizzo, Gabriel Gonzaga). Raz odebrany przez niezgodności z organizacją, drugi raz przegrał na rzecz Josh'a Barnett'a (temu został odebrany pas za środki niedozwolone w tej walce). Jest obecnym niekwestionowanym mistrzem. Następna obrona15 listopada 2008 z Brock'iem Lesnar'em.

Tim Sylvia - dwukrotny mistrz wagi ciężkiej, 2 razy zdobył (Ricco Rodriguez, Andrei Arlovski), 3 razy obronił (Gan McGee, Andrei Arlovski, Jeff Monson). Stracił odpowiednio poprzez odebranie za substancję niedozwolone i w walce z Randym Couturem.

Andrei Arlovski - najpierw został mistrzem tymczasowym (Tim Sylvia), poźniej niekwestionowanym (bez walki), 2 razy obronił (Justin Eilers, Paul Buentello). Stracił na rzecz Tima Sylvii.

Maurice Smith - uzyskał raz (Mark Coleman), obronił raz (David Abbott), stracił raz (Randy Couture).

Kevin Randleman - zdobył w walce o wyłonienie mistrza (Pete Williams), obronił raz (Pedro Rizzo), przegrał z Randy Couturem.

Warto wspomnieć:

Frank Mir - zdobył raz (Tim Sylvia), odebrano z powodu nie możliwości obrony ze względów zdrowotnych przez rok. Następna walka 27 grudnia 2008 z Antonio Rodrigo Nogueirą - tymczasowym mistrzem.

Antonio Rodrigo Nogueira - zdobył raz tymczasowy pas (Tim Sylvia), jest aktualnym tymczasowym mistrzem. Następna obrona tymczasowego mistrzostwa z Frankiem Mirem 27 grudnia 2008.

Reszta:

Ricco Rodriguez - wygrał raz (Randy Couture) w walcę o ustalenie mistrza po tym jak odebrano je Joshowi Barnett'owi, przegrał z Tim'em Sylvia.

Mark Coleman - pierwszy mistrz, wygrał w walcę o ustalenie mistrzostwa (Dan Severn), przegrał z Mauricem Smithem.

Bas Rutten
- wygrał w walce o ustalenie mistrzostwa (Kevin Randleman), wycofał się z organizacji.

Josh Barnett
- wygrał raz (Randy Couture), odebrano pas po wykryciu środków dopingujących.


Waga półciężka (186-205 funtów):


Tito Ortiz - uzyskał w walce o ustalenie mistrzostwa (Wanderlei Silva), 5 razy obronił (Yuki Kondo, Evan Tanner, Elvis Sinosic, Vladimir Matyushenko, Ken Shamrock), przegrał z Randy'm Coutur'em o ustalenie niekwestionowanego mistrzostwa.

Chuck Lidell - wygrał raz (Randy Coutur), obronił 4 razy (Jeremy Horn, Randy Couture, Renato Sobral, Tito Ortiz), przegrał z Quinton'em Jackson'em.

Frank Shamrock - pierwszy mistrz, wygrał w walce z Kevin'em Jacksonem, obronił 4 razy (Igor Zinoviev, Jeremy Horn, John Lober, Tito Ortiz), wycofał się z organizacji.

Randy Couture - dwukrotny mistrz wagi półciężkiej (Chuck Lidell, Vitor Belfort), raz obronił (Tito Ortiz) uzyskując za pierwszym razem niekwestionowany tytuł, stracił odpowiednio dla Vitor'a Belfort'a i Chucka Lidell'a. Obecny niekwestionowany mistrz wagi ciężkiej. Następna walka (obrona niekwestionowanego mistrzostwa) 15 listopada 2008 z Brock'iem Lesnar'em w wadze ciężkiej.

Quinton Jackson - raz uzyskał (Chuck Lidell), raz obronił (Dan Henderson), przegrał z obecnym mistrzem Forrestem Griffinem.

Warto wspomnieć:
Forrest Griffin - raz uzyskał (Quinton Jackson), jest obecnym niekwestionowanym mistrzem. Obrona zaplanowana na 27 grudnia 2008 z Rashadem Evansem.

Reszta:

Vitor Belfort - raz uzyskał (Randy Couture) i w następnym pojedynku przegrał z Randym Couturem.


Waga średnia (171-185 funtów):


Anderson Silva - uzyskał raz (Rich Franklin), obronił 4 razy (Nate Marquardt, Rich Franklin, Dan Henderson, Patrik Cote), w między czasie wygrał walkę nietytułową z Travisem Luterem (ten nie uzyskał wagi przed walką o tytuł), jest obecnym niekwestionowanym mistrzem. Następna walka 21 luty 2009.

Rich Franklin - wygrał raz (Evan Tanner), obronił 2 razy (Nathan Quarry, David Loiseau), przegrał z Andersonem Silvą.

Murilo Bustamante - raz wygrał (Dave Menne), raz obronił (Matt Lindland), wycofał się z organizacji.

Evan Tanner
- wygrał w walce o ustalenie mistrza (David Terrell) po wycofaniu się Bustamante, przegrał z Richem Franklinem.

Dave Menne - pierwszy mistrz (Gil Castillo), przegrał z Murillo Bustamante.


Waga półśrednia (156-170 funtów):

Matt Hughes - dwukrotny mistrz (Carlos Newton, George St. Pierre), za drugim razem wygrał w walce o ustalenie mistrzostwa po rezygnacji z tytułu przez B.J Penn'a, 7 obron (Hayato Sakurai, Carlos Newton, Gil Castillo, Sean Sherk, Frank Trigg, Frank Trigg, B.J. Penn), przegrał odpowiedni z B.J. Pennem i z Georgem St. Pierrem.

Pat Miletich - pierwszy mistrz (Mikey Burnett), 4 obrony (Jorge Patino, Andre Pedereneiras, John Alessio, Kenichi Yamamoto), przerał z Carlosem Newtonem.

George St. Pierre - dwukrotny mistrz (Matt Hughes, Matt Hughes), 2 obrony (Matt Serra, John Fitch), pierwsza obrona była z niekwestionowanym mistrzem, stracił za pierwszym razem z Mattem Serrą. Jest obecnym niekwiestionowanym mistrzem. Następna obrona 31 stycznia 2009 z B.J. Pennem - obecnym niekwestionowanym mistrzem w wadze lekkiej.

Carlos Newton - raz wygrał (Pat Miletich) i zaraz przegrał (Matt Hughes).

Matt Serra - wygrał raz (George St. Pierre) i raz stracił dla tego samego zawodnika i obecnego mistrza.

Reszta:

B.J. Penn - wygrał raz (Matt Hughes), odszedł z organizacji bez obrony. Obecny niekwestionowany mistrz w wadze lekkiej. Zaplanowana walka o pas w wadze półśredniej na 31 stycznia 2009.


Waga lekka (146-155 funtów):

Jens Pulver - pierwszy mistrz (Caol Uno), obronił 2 razy (Dennis Hallman, B.J. Penn), pas stracił poprzez wygaśnięcie kontraktu.

BJ Penn -  raz zremisował w walce o pas (Caol Uno), wygrał w walcę o tymczasowe mistrzostwo (Joe Stevenson), obronił raz (Sean Sherk) i uzyskał tym samym tytuł niekwestionowanego mistrza, obecny niekwestionowany mistrz. Zaplanowana walka o pas w wadze półśredniej na 31 stycznia 2009.

Sean Sherk - wygrał w walce o ustalenie mistrzostwa (Kenny Florian), obronił raz (Hermes Franca), odebrano po wykryciu substancji niedozwolonych u niego i Hermesa Franki.

Warto wspomnieć:

Caol Uno - raz zremisował w  walce o pas (B.J. Penn)





TOP 15:

  1. Randy Couture (trzykrotny mistrz wagi cięzkiej, dwukrotny mistrz wagi
    półciężkiej, obecny niekwiestionowany mistrz wagi cięzkiej
    , 13
    pojedynków
    mistrzowskich z tego 9 wygrał)
  2. Matt Hughes (dwukrotny mistrz wagi półśredniej, 12 pojedynków mistrzowskich z tego 8 wygrał)
  3. Tito Ortiz (mistrz wagi półciężkiej, 9 pojedynków mistrzowskich z tego 6 wygrał)
  4. Tim Sylvia (dwukrotny mistrz wagi ciężkiej, 9 pojedynków mistrzowskich z tego 5 wygrał)
  5. Chuck Lidell (mistrz wagi półciężkiej, 7 pojedynków mistrzowskich z tego 5 wygrał)
  6. Pat Miletich (pierwszy mistrz wagi półśredniej, 6 pojedynków mistrzowskich z tego 5 wygrał)
  7. George St. Pierre (obecny mistrz wagi półśredniej, 6 pojedynków mistrzowskich z tego 4 wygrał)
  8. Anderson Silva (obecny mistrz wagi średniej, 5 pojedynków mistrzowskich z tego 5 wygrał)
  9. Frank Shamrock (mistrz wagi półśredniej, 5 pojedynków mistrzowskich z tego 5 wygrał)
  10. B.J. Penn (obecny mistrz wagi lekkiej, 5 pojedynków mistrzowskich z tego 3 wygrał i 1 zremisował)
  11. Andrei Arlovski (mistrz wagi ciężkiej, 5 pojedynków mistrzowskich z tego 3 wygrał)
  12. Rich Franklin (mistrz wagi średniej, 4 pojedynków mistrzowskich z tego 3 wygrał)
  13. Jens Pulver (mistrz wagi lekkiej, 3 pojedynków mistrzowskich z tego 3 wygrał)
  14. Quinton Jackson (mistrz wagi półciężkiej, 3 pojedynków mistrzowskich z tego 2 wygrał)
  15. Maurice Smith (mistrz wagi ciężkiej, 3 pojedynków mistrzowskich z tego 2 wygrał)


Komentarze:
  • Dlaczego Serra wyżej niż Penn? Bo Serra bronił tytułu a Penn odszedł bez obrony. W innych przypadkach podobnie uważam (Rutten, Shamrock, Bustamante). Co innego gdy to organizacja nie zapewnia obrony (Pulver, Couture)
  • Dlaczego Newton wyżej niż Serra? Bo Newton Wygrał z mistrzem niepokonanym od dłuższego czasu niż Serra.
  • Dlaczeo nie wspominam tu o nadchodzących walkach niektórych zawodników? Bo nie walczą w UFC, a ranking ten dotyczy tylko UFC. Druga sprawa, że tylko aktualnych mistrzów walki tak na prawdę tu się liczą więc w sumie tylko ich nadchodzące walki są wypisane.
  • Dlaczego w TOP 15 Shamrock niżej niż Silva, a Shamrock i Silva mają taką samą statystykę pojedynków mistrzowskich? Frank odszedł z UFC, nie broniąc pasa, Anderson jest obecnym mistrzem.
  • Dlaczego Quinton jest wyżej niż Maurice? 1. Quinton jest nadal w UFC i mawiększe możliwości zostać znów mistrzem. 2. Quintona 1 obrona była o ujednolicenie pasów UFC i PRIDE.

Podsumowanie:
Nie są tu uwzględnieniu mistrzowie Superfight  i zwycięzcy turniejowi początkowych UFC jak i TUF jako że nie były to walki o pas.
Może nie każdemu ta lista przypadnie do gustu ale taka według mnie jest lista 5 najlepszych mistrzów UFC wszechczasów (stan po gali UFC 90).





niedziela, 26 października 2008

UFC 90 Silva vs. Cote - wyniki

Wyniki UFC 90 [6/10]:
(zwycięzcy pogrubieni)



Pete Sell
vs. Josh Burkman - dec

Marcus Aurelio vs. Hermes Franca - TKO dec

Dan Miller vs. Matt Horwich - sub dec

Shannon Gugerty vs. Spencer Fisher - TKO/dec sub Submission of the Night

Drew McFedries vs. Thales Leites - sub/dec


Tyson Griffin vs. Sean Sherk - dec Fight of the Night


Junior Dos Santos vs. Fabricio Werdum - dec KO KO of the Night

Rich Clementi vs. Gray Maynard - sub/dec

Thiago Alves vs. Josh Koscheck - dec


Patrick Cote vs. Anderson Silva - TKO





sobota, 25 października 2008

UFC 90 Silva vs. Cote - typy


Typy na galę UFC 90:




Pete Sell vs. Josh Burkman - dec
Marcus Aurelio vs. Hermes Franca - TKO
Dan Miller vs. Matt Horwich - sub
Shannon Gugerty vs. Spencer Fisher - TKO/dec
Drew McFedries vs. Thales Leites - sub/dec
Tyson Griffin vs. Sean Sherk - dec
Junior Dos Santos vs. Fabricio Werdum - dec
Rich Clementi vs. Gray Maynard - sub/dec
Thiago Alves vs. Josh Koscheck - dec
Patrick Cote vs. Anderson Silva - TKO

poniedziałek, 20 października 2008

UFC 89: Bisping vs. Leben - wyniki




Wyniki [8/11]:
(zwycięzcy pogrubieni)


Samy Schiavo vs. Per Eklund - dec sub

David Baron vs. Jim Miller - sub
Submission of the Night

Sam Stout vs. Terry Etim - sub dec

Jess Liaudin vs. David Bielkheden - dec


Akihiro Gono vs. Dan Hardy
- sub dec

Shane Carwin
vs. Neil Wain - TKO/dec

Chris Lytle
v s. Paul Taylor - TKO  dec Fight of the Night

Marcus Davis
vs. Paul Kelly - TKO  sub

Sokoudjou vs. Luis Cane - TKO
KO of the Night

Keith Jardine vs. Brandon Vera - dec/ TKO

Michael Bisping vs. Chris Leben - TKO dec



sobota, 18 października 2008

UFC 89: Bisping vs. Leben - typy



Krótko i na temat (pogrubienie oznacza mój typ):


Samy Schiavo vs. Per Eklund - dec

David Baron vs. Jim Miller - sub

Sam Stout vs. Terry Etim - sub

Jess Liaudin vs. David Bielkheden - dec

Akihiro Gono
vs. Dan Hardy - SUB

Shane Carwin
vs. Neil Wain - TKO/dec (nie znam Neil'a, więc stawiam na zananego mi zawodnika, dodatkowo zasięg,wzrost i waga Shane'a przemawiają za nim)

Chris Lytle
v s. Paul Taylor - TKO

Marcus Davis
vs. Paul Kelly - TKO

Sokoudjou vs. Luis Cane - TKO (Soku nic nie pokazał jeszcze w UFC i jak na razie wygląda że w Pride miał niebywałe szczęście)

Keith Jardine vs. Brandon Vera - dec/ TKO (Brandon jak dla mnie stracił wolę walki)

Michael Bisping vs. Chris Leben - TKO (przeczucie, Bisping nie miał do czynienia z kimś kto ma mocne ciosy)

wtorek, 14 października 2008

MMA zalegości... Strikeforce Payback









Galę oglądałem częściowo na żywo za pośrednictwem internetu, a częściowo dziś :)

Ricky Johnson vs. Tyler Toner - W pierwszej walce, aż przykro było patrzeć jak Ricky  zostaje zdeklasowany przez Tylera. Toner wygrywa przez TKO w rundzie 2.

Tyra Parker vs. Michelle Waterson - Przepiękne widowisko damskiego MMA ze strony Michelle, która jest lepsza w stójce i w parterze. Udowadnia to poprzez plynne przejście z kopnięć, uderzeń do zapięcia duszenia zza pleców jeszcze w stójce. Następnie obala przeciwniczkę i wykańcza ją tym duszeniam. Walka trwa niecałe 2 minuty. Michelle można było zobaczyć w programie Fight Girls opowiadającym o przygotowaniach zawodniczek Muay Thai do walk z zawodniczkami tajskimi w finale (przynajmniej ja ją tam pierwszy raz zobaczyłem).




na zdjęciu: Michelle Waterson

 



Carlos Zevallos vs. Andre Walker - bardzo brzydkie zatrzymanie walki, nie zgadzam się z decyzją... 17 sekund do końca, nie mocne ciosy padają na zawodnika który 4/5 walki wygrywał i zadawał poważniejsze ciosy i bardziej jak dla mnie Carlos wyglądał na wykończonego wcześniej. Zmiany w MMA są potrzebne, np sędzia gdy zatrzyma inny z sędziów oglądający z boku może wkroczyć i zarządzić kontynuowanie gdy nie ma złamań, rozcięć i innych sytuacji zagrażających życiu i zdrowiu zawodnika. Nie mówie tu o wznowieniu po KO lub SUB, a TKO gdy nie jest wyraźne.

Billy Evangelista vs. Luke Caudillo - 3 knockdowny w 1 minucie walki, wszystkie wymierzone przez Luke'a. Ładny finisz rundy przez Billy'ego. Druga runda mniej efektowna, ale na dobrym poziomie. Runda druga, podobnie jak trzecia dyktowana przez Evangelistę prowdząca do wygranej jednogłośną decyzją sędziów.

Pete Sprat vs. Donnie Liles - Pete kontrolował całą pierwszą rundę i drugą dopóki Donnie 30 sekund przed końcem drugiej nie rzucił sie do obalenia, błyskawicznego przejścia do pól dosiadu, wkrótce pełnego disiadu. Kilka uderzeń, próba balachy na łokieć, szybkie przejście do duszenie zza pleców -- PIIISK -- oznaczający koniec rundy. Minutę po rozpoczęciu rundy trzeciej liles obala Sprata. Po chwili zapina duszenie zza pleców i wygrywa pojedynek

Falaniko Vitale vs. Frank Trigg - trzy rundy Frank bez przerwy wywiera presje na Niko, bardzo dobra kondycja Trigga. Ładna walka. Oczywiście Frank wygrywa jednogłośną decyzją sędziów.

Sam Morgan vs. Duane Ludwig - Sam pada po przepięknym ciosie w wątrobę w rudzie pierwszej. Poprawia kilkoma w korpus leżącego Sama. Basito stajl win dla Duane'a.


niedziela, 12 października 2008

Czas, a właściwie jego brak i troszkę ostatnich gal MMA

Kurczę niby nic nie robię, a czasu nie mam. Możliwe iż właśnie to jest problemem iż czas zlatuje mi niby na nicnierobieniu a może robię za dużo i dlatego się wydaję mi robiąc tak wiele i tak dużo nie wiem co tak na prawdę robię.



UWC: Confrontation




Miałem opisywać bieżące gale MMA (oczywiście te które oglądam). Od ostatniej wzmianki o MMA obejrzałem kilka. Chociażby wczorajszej nocy UWC: Confrontation. Gala ze średniej półki, ale zrobiona na dość dobrym poziomie. Ciekawe i dobre walki.
Jak dla mnie ciekawa była walka Binky Jonesa i Kyle Barkera, z nieoczekiwanym chyba przez większość rezultatem. Walka z dużą ilością klinczu w bardzo dobrym wykonaniu.
Kolejną ciekawą i jak dla mnie bardzo interesującą była walka weterana Tapout Show serii drugiej Johna “The Magician” Dodsona z weteranem Iron Ring Mike'a "The Hulk" Easton'a. Ktoś mógłby rzecz, że nudna bo zawodnicy nie wdawali się w częste wymiany ciosów, ale czyż nie to jest pięknem sztuk walki, że prócz ciosów są uniki. Jak dla mnie pokazuje to nie tylko respekt przez rywalem ale także pokazuję iż nie jest to walka w barze czy na stadionie, a sport w najwyższej klasie.
Na ostatniej walcę niestety już przysnąłem :) choć jak przez sen słyszałem trwała zaledwie kilkadziesiąt sekund.



ShoXC 9




Z nocy z piątku na sobotę odbywała się gala ShoXC 9, w której to występował zawodnik reprezentujący Polskę (celowo nie napisałem Polak gdyż osobiście z nim nie rozmawiałem i nie wiem jakie do końca jest jego zdanie w tej kwestii) Mamed Khalidov pochodzący z Czeczenii, a mieszkający i trenujący w Olsztynie. Bardzo dobra gala organizacji z wyższej półki. Ekscytujące walki i ciekawe zakończenia.

Walka Lyle Beerbohm'a któremu mama szyje spodenki do walk z Rafaello Oliveira zakończyła się po ciosach łokciami prowadzącymi do rozcięcia na skroni Rafaello.
Kolejni byli Alexander Shlemenko i Robert McDaniel. Roberta widziałem już w pojedynku z Kala Kolohe Hose (podczas tej walki jak i później mistrza organizacji ICON w kategorii do 185 funtów), którą to wygrał poprzez RNC. W walcę z Alexandrem niestety w ostatniej minucie pierwszej rundy dostał kolanem z wyskoku w żebra. Shlemenko wygrywa poprzez TKO.
Trzecią walkę wieczoru wygrał Anthony Lapsley pokonując jednogłośną decyzją Mike'a Stumpf'a. Walka mało interesująca, trochę dłużyzna.

Następnie walczył Mamaed Khalidov z Jasonem Guidą (bratem zawodnika UFC Clay'a Guidy i weterana(?) TUF 8 - wyleciał ne robiąc wagi jeszcze przed eliminacjami, ale był w 1 odcinku). Walka energetyczna, zaskakująca, część w stójce, część w parterze. Mamed błyszczał w obu częściach (teraz nie wiem jak po polsku nazwać techniki wykonywane przez Mameda) Rollig Knee Bar (po polsku pewnie było by to coś w rodzaju dźwignia prosta na kolano z błyskawiczną zmianą położenia własnego ciała z pozycji stojącej do pozycji parterowej z jednoczesnym zmuszeniem przeciwnika,poprzez właśnie tą dźwignię do wywrócenia się :)), Heel Hook. Przeróżne kopnięcia z obrotu, fantazyjne połączenia ciosów i kopnięć, czyli standardowy Mamed :). Walka niestety kontrowersyjna, w drugiej rundzie znika ochraniach na szczękę Jasona. Sędzia przerywa walkę podczas gdy Mamed prawie doprowadza do technicznego nokautu. Trwa szukanie szczęki, pomaga drugi sędzia, pada propozycja założenia szczęki zastępczej, Jason odmawia, sędzia grozi przerwaniem walki i uwaga szczęka się znajduje cudem. Walka zostaje kontynuowana, Mamed przechodzi do ataku, seria ciosów zmusza Guidę do wycofania się, zasłania się i nie odpowiada na ciosy, sędzia przerywa walkę. Jason odpycha sędziego pokazując że jak dla mnie jest burakiem i nie potrafi zachować się sportowo.
Walka wieczoru niestety też kończy się kontrowersją. Po kopnięciu w kroczę Kerry Schall pada na posadzkę, a Dave Herman wykańcza go serią ciosów.

Uważam że powinna być wprowadzona kilku minutowa rezerwa na weryfikację wyniku walki po obejrzeniu taśm.

Wygrałem:) ciąg dalszy

Niedawno mama poinformowała mnie iż koszulka którą wygrałem na stronię MMA Blog dotarła. Jak tylko będę w domu rodzinnym przymierzę, zamieszczę fotkę itp.