poniedziałek, 27 października 2008

Najlepsi mistrzowie Ultimate Fighting Championship

Nie zastanawiam się w tym w wpisie na temat, który z aktualnych bądź byłych mistrzów jest najlepszym P4P (pound for pound/ "funt w funt czyli na nasze kilogram w kilogram" :) ) zawodnikiem. Jest to moja subiektywna ocena najbardziej dominujących mistrzów jakie UFC miało lub ma.


Waga ciężka (206-265 funtów):

Randy Couture - trzykrotny mistrz wagi ciężkiej, 3 razy uzyskał tytuł (Maurice Smith, Kevin Randleman, Tim Sylvia), 3 razy z sukcesem obronił (Pedro Rizzo, Pedro Rizzo, Gabriel Gonzaga). Raz odebrany przez niezgodności z organizacją, drugi raz przegrał na rzecz Josh'a Barnett'a (temu został odebrany pas za środki niedozwolone w tej walce). Jest obecnym niekwestionowanym mistrzem. Następna obrona15 listopada 2008 z Brock'iem Lesnar'em.

Tim Sylvia - dwukrotny mistrz wagi ciężkiej, 2 razy zdobył (Ricco Rodriguez, Andrei Arlovski), 3 razy obronił (Gan McGee, Andrei Arlovski, Jeff Monson). Stracił odpowiednio poprzez odebranie za substancję niedozwolone i w walce z Randym Couturem.

Andrei Arlovski - najpierw został mistrzem tymczasowym (Tim Sylvia), poźniej niekwestionowanym (bez walki), 2 razy obronił (Justin Eilers, Paul Buentello). Stracił na rzecz Tima Sylvii.

Maurice Smith - uzyskał raz (Mark Coleman), obronił raz (David Abbott), stracił raz (Randy Couture).

Kevin Randleman - zdobył w walce o wyłonienie mistrza (Pete Williams), obronił raz (Pedro Rizzo), przegrał z Randy Couturem.

Warto wspomnieć:

Frank Mir - zdobył raz (Tim Sylvia), odebrano z powodu nie możliwości obrony ze względów zdrowotnych przez rok. Następna walka 27 grudnia 2008 z Antonio Rodrigo Nogueirą - tymczasowym mistrzem.

Antonio Rodrigo Nogueira - zdobył raz tymczasowy pas (Tim Sylvia), jest aktualnym tymczasowym mistrzem. Następna obrona tymczasowego mistrzostwa z Frankiem Mirem 27 grudnia 2008.

Reszta:

Ricco Rodriguez - wygrał raz (Randy Couture) w walcę o ustalenie mistrza po tym jak odebrano je Joshowi Barnett'owi, przegrał z Tim'em Sylvia.

Mark Coleman - pierwszy mistrz, wygrał w walcę o ustalenie mistrzostwa (Dan Severn), przegrał z Mauricem Smithem.

Bas Rutten
- wygrał w walce o ustalenie mistrzostwa (Kevin Randleman), wycofał się z organizacji.

Josh Barnett
- wygrał raz (Randy Couture), odebrano pas po wykryciu środków dopingujących.


Waga półciężka (186-205 funtów):


Tito Ortiz - uzyskał w walce o ustalenie mistrzostwa (Wanderlei Silva), 5 razy obronił (Yuki Kondo, Evan Tanner, Elvis Sinosic, Vladimir Matyushenko, Ken Shamrock), przegrał z Randy'm Coutur'em o ustalenie niekwestionowanego mistrzostwa.

Chuck Lidell - wygrał raz (Randy Coutur), obronił 4 razy (Jeremy Horn, Randy Couture, Renato Sobral, Tito Ortiz), przegrał z Quinton'em Jackson'em.

Frank Shamrock - pierwszy mistrz, wygrał w walce z Kevin'em Jacksonem, obronił 4 razy (Igor Zinoviev, Jeremy Horn, John Lober, Tito Ortiz), wycofał się z organizacji.

Randy Couture - dwukrotny mistrz wagi półciężkiej (Chuck Lidell, Vitor Belfort), raz obronił (Tito Ortiz) uzyskując za pierwszym razem niekwestionowany tytuł, stracił odpowiednio dla Vitor'a Belfort'a i Chucka Lidell'a. Obecny niekwestionowany mistrz wagi ciężkiej. Następna walka (obrona niekwestionowanego mistrzostwa) 15 listopada 2008 z Brock'iem Lesnar'em w wadze ciężkiej.

Quinton Jackson - raz uzyskał (Chuck Lidell), raz obronił (Dan Henderson), przegrał z obecnym mistrzem Forrestem Griffinem.

Warto wspomnieć:
Forrest Griffin - raz uzyskał (Quinton Jackson), jest obecnym niekwestionowanym mistrzem. Obrona zaplanowana na 27 grudnia 2008 z Rashadem Evansem.

Reszta:

Vitor Belfort - raz uzyskał (Randy Couture) i w następnym pojedynku przegrał z Randym Couturem.


Waga średnia (171-185 funtów):


Anderson Silva - uzyskał raz (Rich Franklin), obronił 4 razy (Nate Marquardt, Rich Franklin, Dan Henderson, Patrik Cote), w między czasie wygrał walkę nietytułową z Travisem Luterem (ten nie uzyskał wagi przed walką o tytuł), jest obecnym niekwestionowanym mistrzem. Następna walka 21 luty 2009.

Rich Franklin - wygrał raz (Evan Tanner), obronił 2 razy (Nathan Quarry, David Loiseau), przegrał z Andersonem Silvą.

Murilo Bustamante - raz wygrał (Dave Menne), raz obronił (Matt Lindland), wycofał się z organizacji.

Evan Tanner
- wygrał w walce o ustalenie mistrza (David Terrell) po wycofaniu się Bustamante, przegrał z Richem Franklinem.

Dave Menne - pierwszy mistrz (Gil Castillo), przegrał z Murillo Bustamante.


Waga półśrednia (156-170 funtów):

Matt Hughes - dwukrotny mistrz (Carlos Newton, George St. Pierre), za drugim razem wygrał w walce o ustalenie mistrzostwa po rezygnacji z tytułu przez B.J Penn'a, 7 obron (Hayato Sakurai, Carlos Newton, Gil Castillo, Sean Sherk, Frank Trigg, Frank Trigg, B.J. Penn), przegrał odpowiedni z B.J. Pennem i z Georgem St. Pierrem.

Pat Miletich - pierwszy mistrz (Mikey Burnett), 4 obrony (Jorge Patino, Andre Pedereneiras, John Alessio, Kenichi Yamamoto), przerał z Carlosem Newtonem.

George St. Pierre - dwukrotny mistrz (Matt Hughes, Matt Hughes), 2 obrony (Matt Serra, John Fitch), pierwsza obrona była z niekwestionowanym mistrzem, stracił za pierwszym razem z Mattem Serrą. Jest obecnym niekwiestionowanym mistrzem. Następna obrona 31 stycznia 2009 z B.J. Pennem - obecnym niekwestionowanym mistrzem w wadze lekkiej.

Carlos Newton - raz wygrał (Pat Miletich) i zaraz przegrał (Matt Hughes).

Matt Serra - wygrał raz (George St. Pierre) i raz stracił dla tego samego zawodnika i obecnego mistrza.

Reszta:

B.J. Penn - wygrał raz (Matt Hughes), odszedł z organizacji bez obrony. Obecny niekwestionowany mistrz w wadze lekkiej. Zaplanowana walka o pas w wadze półśredniej na 31 stycznia 2009.


Waga lekka (146-155 funtów):

Jens Pulver - pierwszy mistrz (Caol Uno), obronił 2 razy (Dennis Hallman, B.J. Penn), pas stracił poprzez wygaśnięcie kontraktu.

BJ Penn -  raz zremisował w walce o pas (Caol Uno), wygrał w walcę o tymczasowe mistrzostwo (Joe Stevenson), obronił raz (Sean Sherk) i uzyskał tym samym tytuł niekwestionowanego mistrza, obecny niekwestionowany mistrz. Zaplanowana walka o pas w wadze półśredniej na 31 stycznia 2009.

Sean Sherk - wygrał w walce o ustalenie mistrzostwa (Kenny Florian), obronił raz (Hermes Franca), odebrano po wykryciu substancji niedozwolonych u niego i Hermesa Franki.

Warto wspomnieć:

Caol Uno - raz zremisował w  walce o pas (B.J. Penn)





TOP 15:

  1. Randy Couture (trzykrotny mistrz wagi cięzkiej, dwukrotny mistrz wagi
    półciężkiej, obecny niekwiestionowany mistrz wagi cięzkiej
    , 13
    pojedynków
    mistrzowskich z tego 9 wygrał)
  2. Matt Hughes (dwukrotny mistrz wagi półśredniej, 12 pojedynków mistrzowskich z tego 8 wygrał)
  3. Tito Ortiz (mistrz wagi półciężkiej, 9 pojedynków mistrzowskich z tego 6 wygrał)
  4. Tim Sylvia (dwukrotny mistrz wagi ciężkiej, 9 pojedynków mistrzowskich z tego 5 wygrał)
  5. Chuck Lidell (mistrz wagi półciężkiej, 7 pojedynków mistrzowskich z tego 5 wygrał)
  6. Pat Miletich (pierwszy mistrz wagi półśredniej, 6 pojedynków mistrzowskich z tego 5 wygrał)
  7. George St. Pierre (obecny mistrz wagi półśredniej, 6 pojedynków mistrzowskich z tego 4 wygrał)
  8. Anderson Silva (obecny mistrz wagi średniej, 5 pojedynków mistrzowskich z tego 5 wygrał)
  9. Frank Shamrock (mistrz wagi półśredniej, 5 pojedynków mistrzowskich z tego 5 wygrał)
  10. B.J. Penn (obecny mistrz wagi lekkiej, 5 pojedynków mistrzowskich z tego 3 wygrał i 1 zremisował)
  11. Andrei Arlovski (mistrz wagi ciężkiej, 5 pojedynków mistrzowskich z tego 3 wygrał)
  12. Rich Franklin (mistrz wagi średniej, 4 pojedynków mistrzowskich z tego 3 wygrał)
  13. Jens Pulver (mistrz wagi lekkiej, 3 pojedynków mistrzowskich z tego 3 wygrał)
  14. Quinton Jackson (mistrz wagi półciężkiej, 3 pojedynków mistrzowskich z tego 2 wygrał)
  15. Maurice Smith (mistrz wagi ciężkiej, 3 pojedynków mistrzowskich z tego 2 wygrał)


Komentarze:
  • Dlaczego Serra wyżej niż Penn? Bo Serra bronił tytułu a Penn odszedł bez obrony. W innych przypadkach podobnie uważam (Rutten, Shamrock, Bustamante). Co innego gdy to organizacja nie zapewnia obrony (Pulver, Couture)
  • Dlaczego Newton wyżej niż Serra? Bo Newton Wygrał z mistrzem niepokonanym od dłuższego czasu niż Serra.
  • Dlaczeo nie wspominam tu o nadchodzących walkach niektórych zawodników? Bo nie walczą w UFC, a ranking ten dotyczy tylko UFC. Druga sprawa, że tylko aktualnych mistrzów walki tak na prawdę tu się liczą więc w sumie tylko ich nadchodzące walki są wypisane.
  • Dlaczego w TOP 15 Shamrock niżej niż Silva, a Shamrock i Silva mają taką samą statystykę pojedynków mistrzowskich? Frank odszedł z UFC, nie broniąc pasa, Anderson jest obecnym mistrzem.
  • Dlaczego Quinton jest wyżej niż Maurice? 1. Quinton jest nadal w UFC i mawiększe możliwości zostać znów mistrzem. 2. Quintona 1 obrona była o ujednolicenie pasów UFC i PRIDE.

Podsumowanie:
Nie są tu uwzględnieniu mistrzowie Superfight  i zwycięzcy turniejowi początkowych UFC jak i TUF jako że nie były to walki o pas.
Może nie każdemu ta lista przypadnie do gustu ale taka według mnie jest lista 5 najlepszych mistrzów UFC wszechczasów (stan po gali UFC 90).





Brak komentarzy: